Luns emotivo. Á miña conta.

 

Quizais debín saber que todo acaba,
que todo é tan efémero no mundo,
quizais debín pensar por un segundo,
que o amor que tiña xa non estaba.

Quizais o que ofrecía non bastaba,
e non foi suficiente nin fecundo,
ou tal vez na miña alma de errabundo
non souben discernir o que me daba.

Xoguei con lume sen pensar que queima,
e gocei o vivir de forma extrema,
sen saber que o amor non ten espera.

Así pasei de amante tras amante,
tomando o mellor de cada instante,
e se gañei ou perdín foi á miña conta.

K. Mejía Ospina.