Quérote libre
como arroio que brinca
de pena en pena,
pero non miña.
Quérote grande
como monte preñado
de primavera,
pero non miña.
Quérote boa
como pan que non sabe
a súa masa boa,
pero non miña.
Quérote alta
como chopo que ao ceo
se estira,
pero non miña.
Quérote branca
como flor de azares
sobre a terra,
pero non miña.
Pero non miña
nin de Deus nin de ninguén
nin túa sequera.
Agustín García Calvo.
https://youtu.be/5McfI3aDmWc?si=f0rqudoPjUwhc5nG
