Aínda quedan restos de humidade,
os seus cheiros enchen xa a miña soidade,
na cama a súa silueta debúxase cal promesa
de encher o breve espazo en que non está.
Aínda eu non sei se volverá,
ninguén sabe ao día seguinte o que fará.
Rompe todos os meus esquemas,
non confesa nin unha pena,
non me pide nada a cambio do que dá.
Adoita ser violenta e tenra,
non fala de unións eternas,
mais entrégase cal se houbese
só un día para amar.
Non comparte unha reunión,
mais gústalle a canción que comprometa a súa pensar.
Aínda non preguntei "quedarás?"
Temo moito á resposta dun "xamais".
Prefíroa compartida antes que baleirar a miña vida,
non é perfecta mais achégase ao que eu
simplemente soñei...
Adoita ser violenta e tenra,
non fala de unións eternas,
mais entrégase cal se houbese
só un día para amar.
Non comparte unha reunión,
mais gústalle a canción que comprometa a súa pensar.
Aínda non preguntei "quedarás?"
Temo moito á resposta dun "xamais".
Prefíroa compartida antes que baleirar a miña vida,
non é perfecta mais achégase ao que eu
simplemente soñei...
Pablo Milanés.
https://youtu.be/ruKLb7Hax6A
Ningún comentario:
Publicar un comentario