Luns emotivo. E ela abrazouno

 

   Aquela mañanciña decidiron compartila xuntos entre o traballo dela, a admiración del e o pracer de ambos.

   Era sinxelo, tiñan gustos e tarefas que levar a cabo en común. Coidadosa ela, con mimo ofreceulle o mellor que posuía ... e baleirouse plenamente. 

   El, sempre disposto a dar, esa mañanciña empezouna observándoa; parecíalle a muller máis fermosa e desexada de todas. E tamén lle ofreceu o mellor que tiña, aparte do seu aroma, entregoulle a emocionante verdade do seu "ego" ... e ela abrazouno.

 

   T. T.