luns, 6 de marzo de 2023

Luns emotivo. Como explicarche.

Non penses que porque me levantei 
e funme tan fachendoso, 
deixamos de estar xuntos. 
A partir de aí, vou pola vida  
coa miña horda de pensamentos, 
eses que nunca coñecerás, por disparatados, 
inexplicables, ridículos, ademais de instantáneos e volátiles.
Imaxes tolas 
que xogan sen sentido 
pola miña cabeza.
Pero como explicarche, a ti, 
que sigo facéndoche o amor, 
dicíndoche cousas que de súpeto esquezo,
mentres te cheiro nas miñas mans, 
ou no aire, 
que te acaricio en todo o suave
que vou tocando, 
que vas ao meu carón sen estar. 
Podería coller o teléfono para facelo, 
pero rompería o feitizo, 
estaría obrigado a aceptar que non estás comigo, 
que estás noutro sitio, 
noutra cousa. 
Ademais, faríao mal, como se adoitan contar
este tipo de cousas, disparatadas, inexplicables, ridículas. 
Por iso non o saberás, 
aínda que que cho estou dicindo agora, 
mentres non estás.

(Jorge Eduardo Cinto).
 





Ningún comentario:

Publicar un comentario