Luns emotivo. Ese momento

    

  

   Ese día levanteime con ganas de apurar os momentos e os feitos, a pesar de querer vivir plenamente cada un deles, cada paso, cada cousa que iría aparecendo; tiña présa … pero só ata o momento xusto, ata ese momento … que máis dá de quen fora! E aí tentei parar o tempo, e non o conseguín.
   E mellor non conseguilo!
   Os feitos sucedéronse sen un guión, foron aparecendo tan pausados como intensos e curtos … tan curtos, que temos a memoria case baleira pero os recordos plenos.
   E como evolucionou a vida desde ese día, ata tal punto que, estou convencido que sería un erro atallala.