luns, 6 de marzo de 2023

Montouto, parroquia de Abadín.

 

Montouto.

   Parroquia cos montes máis altos do concello de Abadín que a fan moi rica no ecosistema da Serra do Xistral, tamén en pastos que alimentan a unha extensa cabana de gando cabalar, bobino, ovino e tamén caprino. Posúe unha boa extensión de terreos destinados a parques de enerxía eólica; que todo elo axuda a ser unha das parroquias máis ricas e con maior peso económico do concello de Abadín.
   Moi fragmentada pola emigración, encontraríamos veciños de Montouto en moitas cidades do noso territorio, e con unha forte presenza en algún pais europeo, Francia e Suiza, principalmente.
   As xentes de Montouto son fisicamente persoas recias, pode que condicionados pola crudeza invernal, que se contrapón coa fermosura das súas paisaxes; e pode que tamén por mor do illamento social sufrido en pretéritas xeracións.
Montouto é unha comunidade "vizosa", facendo honra o apelido de algún dos seus veciños e acolledora nas súas xentes.
 
Foto sacada na igrexa vella de Montouto, o sr que leva a cruz é o Vilares do Carboeiro (Jesús); a sra da esquerda é a Remedios da Ponte, Isabel e María do Carboeiro. Os que levan a santo son os irmáns Amaro das Leiras e Celso da Vacariza. O neno e o acompañante da dereita pensamos que son veciños de San Simón. (Foto cedida pola María do Vilares).
 
             Foto cedida por Pura Barro; xunto a igrexa vella, na festa de Montouto.

Foto cedida por Mar Camba Cabana. Da esquerda a dereita: Encarnación Bastianas, Josefa Bastianas, Josefa Gil, Eulogio do Nete, Josefa do Nete, home da Josefa do Nete, Adelina do Cotelo e a señora da dereita é tia da Adelina (tia da Argemira do Articiano), pode que sexa Manuela.

Foto cedida por Pura Barro. A esquerda, a Elsa do Francisco das Leiras, no medio a Delia, casada co Antón Mª das Pablas e a dereita a Pura, filla da Cándida das Leiras casada co Jesús do Veiguello.
 
   Diccionario geográfico-estadístico-historico de España y sus posesiones de ultramar.
   "MONTOUTO (Santa María de): feligresía en la provincia de Lugo (7 leguas), diócesis y partido judicial de Mondoñedo (2 1/2) y ayuntamiento de Abadín. Situado sobre los márgenes del río de su nombre; clima: frío pero sano. Comprende los lugares de Cabana-pallaza, Carboeiro, Laje, Léiras de Arriba, Léiras de Abajo, Paraíso, Puente, Rego-cabado, Salgueiro, Serra, Valiña, Vaqueriza, y Veiga, que reunen 40 casas. La iglesia parroquial (Sta. María) es anejo de Sta María de La Balsa, del ayuntamiento de Muras. El término se extiendeá una légua de norte á sur y 3/4 de este á oeste. Confina por norte con el Pereiro y Cuadramón; al este Labrada; por sur con San Simón de la Cuesta y al oeste su citada matriz. El terreno proporciona 600 fanegas de cultivo y lo baña el indicado río Montouto que nace en la fuente del Jistral y desagua en Puentedeume. Los caminos son vecinales y malos, y el correo se recibe por la capital del partido. Produce: centeno, patatas, avena y trigo; cría ganado vacuno, lanar, caballar, cabrío y de cerda: hay caza y alguna pesca. Industria la agrícola. 4 molinos harineros y una herrería. Población 42 vecinos, 209 almas. Contribución con su ayuntamiento".
   29/03/1860. La Correspondencia de España.
   "Ha sido robada la parroquia de Santa María de Montouto del pueblo de Abadín (Lugo) habiendo fracturado los ladrones la puerta principal; hay sospechas en virtud de las cuales se cree serán aprehendidos los sacrílegos criminales".
   15/05/1869. Boletín  Oficial de la provincia de Orense.
   " D. Ramón Crespo y Vicente, abogado del ilustre colegio de Madrid y juez de primera instancia en la ciudad de Mondoñedo y su partido etc.
   Hace notorio que en la mañana del 28 de abril último, se hallo fracturado el techo de la sacristia de la iglesia parroquial de de Santa María del Montouto, ayuntamiento de Abadín en este partido, y de la que fué extraido un copón de plata con su copa dorada sin labor ni marca alguna, y de peso diez y seis onzas. Por tanto exhorta á las autoridades de las provincias de Galicia y Oviedo, a fin de que se sirvan disponer las mas eficaces y prontas deligencias en descubrimiento del cupón robado, y su remisión a este juzgado con las personas en cuyo poder lleguén a ocuparse, a los efectos de justicia.
   Dado en la ciudad de Mondoñedo a 8 de mayo de 1869. -Ramón Crespo y Vicente. - Por mandato de S. S, Pascual Vazquez". 
   26/05/1927. La Voz.
   "Comunican del Ayuntamiento de Abadín que en el lugar del Veita, de la parroquia de San Simón de la Cuesta, se ha desarrollado un sangriento suceso.
   Los protagonistas han sido un anciano de ochenta años llamado Ramón Cillero, dos hijas de éste y el cura de la vecina parroquia de Montouto, Francisco Lozano Baamonde. Éste agredió con una navaja al anciano, y le produjo una herida en el cuello de ocho centimetros de extensión, que fué calificada de gravísima.
   Según la versión recogida de personas que presenciaron el suceso, éste se ha desarrollado en la
siguiente forma:
   El domingo último, cuando el cura terminó de decir su misa, tuvo unas palabras con Cillero, quien le pidió explicaciones de los rumores que corrían por el pueblo acerca de las supuestas relaciones entre el cura y una de sus hijas. El rroco le contestó que no debía dar oídos a tales rumores, porque eran calumniosos; pero que, de todos modos, se pasaría por su casa para ventilar el asunto. 
   En efecto, ayer martes , el cura se presentó en casa de Cillero, y la mujer de éste, que se hallaba en la puerta, le dijo que su marido aún estaba en cama, y que podía subir a verle.
   Así lo hizo el párroco, y se dice que éste y Cillero cuestionaron y entonces fué cuando el cura le produjo la grave herida que sufre".
   19/10/1928. El Pueblo Gallego.
   "La Comisión Provincial de provisión de escuelas de Lugo, en armonia con lo dispuesto en el párrafo primero, artículo 50 de la Orden de 20 de agosto último, acordó los siguientes nombramientos:
    ....
   A Dña Francisca Ferreiro Somoza, para la mixta de Montouto (Abadín).
   Las mencionadas maestras percibirán el haber anual de 3000 pesetas y emulumentos legales, debiendo tomar posesión de sus cargos en el plazo de diez dias laborables, contados a partir del siguiente al de la publicación de estos nombramientos  en el Boletín Oficial de la Provincia".

Foto cedida por Pura Barro. Pola esquerda: Jesús Rivas, Purificación Barro, María Cabana e Domingo Pardiño.
 
   04/02/1934. El Noticiero Gallego.
   "Escuela mixta vacante; Montouto, 212 habitantes".
   23/12/1937. El Pueblo Gallego.
   "Por el delegado de Orden Público de la provincia ha sido puesto a disposición de la autoridad militar el vecino de Montouto, Ramón Otero Fernández, al que le fué ocupada en su domicilio, por la Guardia Civil del puesto de Mondoñedo, la cantidad de 915 pesetas en monedas de plata, contraviniendo con ello el decreto ley de 9 de noviembre de 1936, por lo que será juzgado en juicio sumarísimo".



Foto cedida por Mar Camba Cabana. Pola esquerda: Elvira Cabana e súa nai, Flor Coira das Leiras; descoñecida, descoñecida, descoñecido, descoñecida, Milagros Cabana, descoñecida, descoñecido e Manuel Cabana, home da Flor. Os do medio descoñecidos ata os tres últimos, que son: Manolo da Serra, Demetrio Cabana e José da Cándida. O señor que está a dereita do noivo é Modesto Cabana, pai da noiva. Os noivos son: José Antonio da Balsa e Odilia Cabana.

Foto cedida por Mar Camba Cabana. Pola esquerda: Flor Coira das Leiras, descoñecida, descoñecida, descoñecido, descoñecida, Milagros Cabana, descoñecida, descoñecido e Manuel Cabana, home da Flor. Os do medio sonnos descoñecidos ata os tres últimos que son: Manolo da Serra, Demetrio Cabana e José da Cándida. Agochados: Modesto Cabana e descoñecido.
      
   03/07/1938. Vallibria. 
   "En Montouto tocouse tamén o derradeiro dia dunha reba, do ano 1921, xunto a casa de Minguiños, no Rego Cabado, por derradeira vez".
* Refírese o pandeiro.

Foto cedida por Mar Camba Cabana. A da esquerda é María Cabana da Veiga e Milagros Cabana de Ferreiros.

Foto cedida por Mar Camba Cabana. Da esquerda a dereita: Isolina Cabana Gil da Veiga, Pérsida Cabana de Ferreiros, Milagros Cabana de Ferreiros e Isolina Cabana da Veiga.

 22/11/1939. Crónica de Eduardo Lence Santar no El Compostelano: diario independiente de Galicia.
   "Do saial fanse chaquetas, chalecos e calzóns para os homes e manteles e saias para as mulleres.
   Teñen sona de boas tecedoras de saial, en Montouto, Andresa Cabana, do Rego Cabado; Dolores Cabana da Laxe; Marica Antoña Carballido, de Cabana; Flor Coira, das Leiras de Abaixo; Marica Pita, das Leiras de Arriba e Xuana Xil do Cabreiro.
   Hai saial  cardoso e saial mouro".


Foto cedida por Mar Camba Cabana. Da esquerda a dereita, e enriba: Isolina da Veiga, Dario da Valiña e Hilda Cabana de Ferreiros. Debaixo: María da Veiga, Milagros Cabana de Ferreiros e Pérsida Cabana de Ferreiros.

   Ano 1952/53.
   Dña Iluminada López Guerrero foi unha xoven mestra, filla do secredario que por eses anos desempeñaba ese cargo no noso concello, que exerceu a docencia nas parroquias de Montouto e Labrada. Eran anos de dificultades laborais e sociais, e a ela tocoullas vivir, acaso dobremente, enseñando os nenos de Montouto e Labrada. En Montouto poñía escola na Vacariza, en sustitución de Dñª Pura, e durmia no Rego Cavado na casa dos Minguiños. En Labrada púxoa na escola do Campo dos Novos e paraba na casa do Sende.
   Os destinos no traballo de seu pai levouna a percorrer diversos sitios no territorio nacional; tanto camiño percorrido que a retornaron de novo as nosas parroquias visitando os lugares e amigos que o xuventude conoceu sendo rapariga e agora tornou para encontrase con esas amizades e lugares. Amigos de Montouto como a María e o Elias do Carboeiro ou a Emerita da Vacariza. En Labrada por desgraza, algún deses amigos xa faleceron, pero ainda hoxe, a lúcida memoria de Iluminada, recorda o neno Monsito, o cura D. Andrés, a Fidencia do Fondo da Vila e sobre todo o Celso e a Arsilia, con quen viviu mentres puxo escola. Hoxe, no mes do nadal do 2017, tiven a posibilidade de coñecela e escoitar os fermosos recordos que compartiu conmigo.
   E de salientar que no ano 2015, aproveitando unha das visitas que nos fixo, ao ver o destragadas que estabán as carreteiras de acceso a Montouto fixo unha serie de escritos remitidos aos organismos responsábeis denunciando o lamentable estado dos accesos a nosa parroquia: o Sr alcalde do noso Concello; a Ana Pastor, ministra de Fomento e a Deputación Provincial de Lugo.
   07/11/1964. El Pueblo Gallego.
   "El apoyo prestado por la Organización Sindical al Plan de Colonización se ha dejado sentir tambien inmediatamente. Por orden del Jefe Nacional de la Obra Sindical de Colonización, D. José Navarro, se ha desplazado a Lugo y están actuando un equipo de técnicos para ultimar los proyectos ... y otro también de electrificación rural en la parroquia de Montouto en el municipio de Abadín".

   25/12/1964. el Progreso.
   "Electrificación de Labrada y Montouto, presupuesto, 1.295.000 pesetas".
   30/12/1965. El Progreso.
   "Electrificación de la parroquia de Montouto, 800.000 pesetas".
   06/10/1967. El Progreso.
   "En la tarde del dia 30 del pasado mes de septiembre, fué inaugurada una nueva iglesia en la parroquia de Montouto-Abadín; por el Excmo. señor obispo de Mondoñedo don Jacinto Argaya Goicoechea, donde fué recibido por el señor alcalde de Abadín, don Pedro Fernández Carreiras, autoridades de Abadín y vecindario en pleno. Después de realizar el señor obispo un recorrido de dos kilómetros a pié, por caminos en mal estado de conservación, contempló durante su recorrido la nueva iglesia y Casa Parroquial, los que destacan por su construcción moderna y situación visible en el centro de dicha parroquia; le esperaban a la autoridad el reverendo cura párroco don José Vázquez Mouriz, precursor de ambas obras, que tan activamente trabajó durante tres años, tanto moral, como materialmente. Hubo una misa concelebrada por el señor obispo y sacerdotes que desde hace 25 años pasaron por el destino y cargo de la parroquia de Montouto, haciendo la ofrenda el ilustre profesor don José María del Seminario de Mondoñedo, resaltando la gran labor llevada a cabo por dicho párroco y vecindario que generosamente compartió con sus trabajos y aportaciones, las que sumaron a las prestadas por el Obispado de Mondoñedo y Ministerio de la Vivienda. Emotivas fueron las del señor obispo en el momento de la inauguración al comprobar la realidad de la hermosa iglesia y Casa Parroquial, única en esta comarca, desvelo y preocupación que de la apartada parroquia había sentido; circunstancia que va unida a la preocupación del alcalde de Abadín, al construirles una carretera que va hasta las puertas de la misma parroquia. No hace cuatro años, era la parroquia de muchas comparaciones despectivas, como "las Urdes" o la Siberia, lo que hoy han superado la ruda vida y situación, ya que con la nueva instalación de luz eléctrica, televisión, son libertados de los calificativos expuestos; llegando al extremo de que en años anteriores, se veían acusados de la presencia de "LOBOS" que tantos daños causaban a sus ganados existentes permanentemente en sus montes comunales, vacas que no saben lo que es el cobijo de una cuadra en su vida, caballerías que solamente les toca la mano del hombre para "A RAPA DAS BESTAS". La juventud de Montouto, ya no se presenta en la fiesta de San Antonio de Labrada en ZUECAS, donde bailaban la muiñeira, hoy visten zapatos modernos y pantalón de tergal, y se confunden con los de otros centros urbanos modernos. Acto histórico para la parroquia de Montouto de Abadín, lo que vive agradecida de las autoridades que les han libertado sus comunicaciones, vivas merecidas al señor obispo que merecedor es de todo  y felicitación al señor párroco don José Vázquez Mouriz".


Foto cedida por Mar Camba Cabana. Demetrio Cabana, de Ferreiros Pepe Pardiño, de Salgueiro.

Foto cedida por Mar Camba Cabana. Da esquerda a dereita e darriba a baixo: Delfina Pardiño de Salgueiro, Isolina Cabana da Veiga, Rodolfo Ramil da Arca, Rosa Expósito da Veiga, Severino Díaz das Leiras, Joseiño Ramil da Arca, Dario Vizoso da Valiña, Fernando Souto da Arca e María Cabana da Veiga. Na parte de baixo: Persida e Milagros Cabana de Ferreiros, Valentín Vizoso do Cabradoiro, Otilia Gil do Carboeiro e Emérita Carballido do Rego Cabado.

   29/04/1986. La Voz de Galicia.
   "Cientos de cabeza de ganado libre de los montes del municipio lucense de Abadín murieron en este invierno por inanición, sugún denunciaron los vecinos de las parroquias de Romariz, Labrada y Montouto. Todavía en los últimos días aparecieron reses muertas, a pesar de que el rigor invernal se ha suavizado un poco.
   Los resultados son desastrosos, por lo que los vecinos piensan pedir ayudas a la administración para paliar los daños y solicitarán la declaración de zona catastrófica. Los efectos de la fuerte y prolongada invernía afectaron también a todos los municipios de montaña de la provincia, especialmente donde existe ganado de estabulación libre.
   La parroquia más afectada fue la de Montouto. En los montes de esta parroquia murieron por inanición, sugún los vecinos, más de cien vacas de raza gallega que vivían todo el año en el monte, justamente con unos centenares de ovejas y una docena de de cabras y yeguas. El crudo invierno, que se resiste a dejar paso a la verdadera primavera, ha causado en el ganado de estabulación libre y de los montes de Montouto unas pérdidas dificiles de precisar, por el momento, ya que sus efectos aún persisiten. Numerosas crías han muerto y muchos partos se retrasaron; entre otros efectos, como pérdida de fertilidad de las reses.
   En opinión de Elias Vizoso, presidente de la Comunidad de Montes de Vecinos de Montouto, la causa de la muerte del ganado es, sin duda, el hambre y el frío, dos elementos que juntos han dado lugar a un desastre de unas proporciones poco habituales. Así, según decía Rosa Barro, una anciana que nació con el siglo, que alguna vaca todos los años muere, pero una masacre de ganado como la de este año, solamente la recuerdo otra vez cuando era joven.
   La principal fuente de alimentación de este ganado que vive en el monte es el pasto de estas zonas de aprovechamiento libre. Pero en este duro invierno los pastos han mermado de una forma drástica. A la falta de alimento hay que añadir el persistente frío y las nevadas, con una penetrante humedad que da lugar al agotamiento y muerte del ganado.
   No existe la posibilidad de resguardar el ganado que está en el monte debido a que los vecinos carecen de establos para alojarlo. Y aunque consiguieran alojarlo, no tendrían alimento para sustentarlo. No existe, por tanto, forma de prevenir la muerte de las reses que se encuentran en los montes de estas parroquias de Abadín. Según Elias Vizoso, si tuviésemos hierba seca para alimentar las reses, sería muy dificil acceder hasta la sierra donde está el ganado, en unos parajes nevados y con frío casi paralizante.
   Durante este invierno la nieve cubrió los montes y valles del lugar durante más de medio mes. Mientras Elias Vizoso relataba las graves pérdidas ocasionadas a la cabaña vecinal - era el pasado fin de semana- caía con intensidad una penetrante aguanieve. La helada ha dañado todos los cultivos de invierno y de primavera, ya no sólo los de huerta, sino también a los prados de hierba verde. La hierba apenas ha crecido con tanto frío, adquirío un color amarillento y negruzco, las coles de la huerta se han podrido. Días pasados volvió a nevar también, a pesar de estar ya casi al borde del mes de mayo.
   Los rebaños de ganado vacuno que viven en el monte ascilan entre diez y treinta cabezas. Pero no han sido sólo estas reses las perjudicadas, ya que para paliar el hambre de las reses de los establos -de diez a doce vacas por término medio- han tenido que recurrir los ganaderos a pagar precios altísimos para la compra de hierba empacada. Esto casi nunca había ocurrido en años anteriores.
   El ganado ovino también se vió muy afectada. A otro vecino de Montouto, Eduardo Barro Fernández, se le han muerto cuarenta ovejas de su rebaño y varias cabras. Este ganadero comentaba la posibilidad de que dichas reses ovinas hubiesen podido contagiarse de alguna enfermedad, ya que días antes de morir, sufrían tremendas diarreas. Sin embargo Elias Vizoso sigue opinando que la causa de la muerte de las ovejas es también el hambre y el frío. El presidente de la Comunidad de Vecinos comenta que aunque las ovejas son traidas a dormir a cubierto en establos cercanos  a las casas, desde hace cinco meses prácticamente no se han secado, estan siempre mojadas; y ello las debilitan y las hace vulnerables a cualquier tipo de enfermedad.
   El veterinario de la zona de Montouto, que atiende también otras diecisiete parroquias, esta a dieciocho kilómetros, en la capitalidad del municipio, y no ha sido llamado por ningún vecino porque las reses ya aparecían muertas. Las consultas veterinarias cuestan dinero y cuando la pérdida del ganado es irreversible, a los ganaderos no les caben más explicaciones que lamentarse de las pérdidas. De todas formas, piensan elaborar un escrito dejando constancia de los daños sufridos y presentarlo a la Administración competente en solicitud de ayuda".


Foto cedida por Mar Camba Cabana. Diante da igrexa de Montouto, ano 1968. Empezando pola esquerda, enriba: Lola de Lobán e Odilia de Daulfe; Merche de Daulfe, Ana de Lobán, Rodolfo Ramil, Milagros Cabana, Emérita Carballido e Santiago Pardiño das Leiras; os de baixo son: Parente do Rodolfo e descoñecido.
 
Foto feita en xuño do 1976, no San Antoño. Comezando por enriba e da esquerda cara a dereita: Remedios de Merlos, María do Carboeiro con Xesús Manuel Cortiñas no Colo, Irene da Veiga, Rosita da Veiga co seu fillo Ricardo no colo. Na parte de baixo e do mesmo xeito: Emérita Carballido coa súa filla Maite o lado, Digna da Ponte coa súa filla Mar.
 
 Foto sacada en Gontán, na varanda da ponte. Comezando pola esquerda: Delia Eiroá, José Antonio (O Eiroá) e Emerita Carballido.
 
                          María da Veiga co Seu pai, Santiago das Leiras.

                               Rosa da Veiga e o seu home, José do Madrileño.

Traballos etnográficos  din de Montouto que  na Veiga do Real  había unha cidade mítica que quedou debaixo da auga, e algúns días pódese escoitar unha campa e ver encantos o pé do rego. Tamén na Pena do Xiro, preto da Laxe escoítase tocar a gaita polas tardes, tamén no alto do Pilón das Pedras Blancas por riba do barrio do Carboeiro ou tamén nas leiras de Abaixo onde se ve fumear polas mañáns. Tamén na Ponte Ferreiros dúas meigas non deixan pasar os homes se non levan un rosario.

    Equipo de futbol de Montouto da década dos 90
Comezando pola esquerda e de pé: Carlos, Suso, Santiago, Pepe, Alfonso, Carlos, Darío, Marcelino, Fernando e Canducho. En crequenas: Pedro, Joseiño, José Antonio, Ricardo, Javier, Germán Nicanor e Albino.


Foto sacada no Bar do Suso da Ponte, ano 1991, festa de Santa María de Montouto. Comezando pola esquerda e de pé: José Luis Cortiñas Barreira, Jesús do Fondo da Vila, José Luis de Rouco e Carlos de Santiago. En crequenas e do mesmo xeito: Xosé Antón Miguelez e Miguel Cortiñas. Todos convidados da Casa da Basilisa na Vacariza.
 
                                Manuel dos Pichós, do Rego Cavado, sendo novo.

                       O Marcelino da Arca na romaría do San Antoño de Labrada, ano 2004.

   Fotos cedidas polo Suso da Ponte e Rosa Expósito:

                O Rei da Veiga, José Expósito Vazquez.

            Rosa Expósito Pardiño.

          Agustín Vizoso e María López, da Valiña.

Día tres de setembro do 1960. Voda da Digna da Ponte e do Suso da Valiña, sentados no centro da foto. O neno de diante de todo é Jesús Pardiño Expósito. Comezando pola esquerda, a muller é Esperanza Pardiño Gil, o de detrás, de boina é José das Rocellas de San Simón; Domingo Gil Ramil é o que está o lado de Esperanza Pardiño; a do pano na cabeza é Rosa Pardiño Cabana con José Pardiño Cabana e Rosa Expósito Pardiño, Clara Díaz Cabana xunto de Manolo Expósito Pardiño, a esquerda de Rosa; o home de detrás da Clara é José Vizoso Coira; a esquerda do José está Modesto Cabana; detras do Modesto e con boina é José Gil Pérez; a esquerda do Modesto está a Elvira Cabana Coira; detrás con sombreiro Jesús Pardiño Rego; detrás da Digna está Sabina Pardiño Expósito; a sús esquerda está José Pardiño Gil (José da Cándida) e a dereita Elias Vizoso Coira e Darío Vizoso López.

                            Rosa Pardiño Cabana e Eva Casabella do Cadramón.


    Fotos da procesión no día da festa da Nosa Señora.

              Despois da misa dominical, veciños reunidos A Ponte.

Foto na que saen varias familias de Montouto. O da bota de viño é Jesús Expósito Vázquez, detrás del Clara e José Pardiño; a da dereita, enriba, é a Dorinda da Arca, ...

Momento que logra transmitir a alma e o sostento dos traballos do campo: o compromiso co veciño, a rudeza da loita,  o desenfado para alentar, .... Os homes que representan eses valores son: Higinio Rivera Hermida, Manuel Expósito Pardiño, Adelino Cabana Coira, Jesús Pardiño Expósito e Dario Vizoso López.

Aproveitando o tempo de afiar para descansar. Jesús e Rosa Expósito Pardiño, José Expósito Vázquez.

Digna Expósito Pardiño, Jesús Vizoso Coira, Isabel, Eladino e Ricardo Vizoso Expósito, Rosa Expósito Pardiño, Moises Pardiño Expósito, Jaime e Manuel Expósito Pardiño.
Darío Vizoso López, Santiago Barro Pardiño, Fernando Pardiño Expósito e Manuel Expósito Pardiño.

                Darío Vizoso López, Belarmino Reigosa, Manuel Cillero e Demetrio Cabana Gil

    Dario Vizoso, Isolina Cabana, Mª del Mar Lozano e Manuel Expósito.

Digna Expósito Pardiño, Ricardo Vizoso Expósito, Jaime Expósito Pardiño, José Luis Vizoso Expósito, Jesús Vizoso Coira e Eladino Vizoso Expósito.

Elena Gil Pardiño (Veiga), María Cabana Gil, Darío Vizoso López, Jesús Expósito Pardiño, Elias Cabana Gil, Rosa Expósito Pardiño, Isolina Cabana Gil, Manuel e Jaime Expósito Pardiño, María Pardiño Gil, Jesús Vizoso Coira; Daniel Ramil Masada e Genoveba Díaz Cabana (Serra).

                   Rosa Expósito Pardiño, ..........., Emérita Carballido Pardiño.

Jesús Expósito Pardiño, Delia Eiroá, Angel Díaz Cabana, Rosa Expósito Pardiño, Germán Fernández, Eva Ramil e Daría Vizoso.

                 Edelmiro da Serra e Jesús Vizoso.


María Cabana Gil, Rosa Expósito Pardiño, Otilia Gil Díaz, Milagros, Persida, Isolina e Babíla Cabana Gil; Jaime Expósito Pardiño e Eladino Vizoso Expósito.

Babila e María Cabana Coira; María Pardiño Gil, Rosa Expósito Pardiño, Rosa Pardiño Cabana, Isabel Vizoso Expósito e Emérita Vizoso Expósito.

Entre outros, podemos ver a José Expósito Vázquez (O Rei da Veiga), María Pardiño Gil, Santiago Pardiño, Clara Díaz Cabana, José Pardiño Gil. Os tres cativos de camisa blanca son fillos de Clara e José (das Leiras); e os outros tres son da Digna e do Suso (da Ponte).

      Jaime, Rosa e Jesús Expósito Pardiño.

  Isolina Cabana, Manuel Expósito, María Cabana, Jesús Vizoso, Rosa Expósito e Dario Vizoso.

Xuño do 1970. Valentín do Cabradoiro, Rosa Expósito, Rodolfo Ramil. Pérsida e María Cabana Gil, Darío Vizoso, Fernando Souto, Isolina Cabana, Severino Díaz e José Ramil.

Mª Cruz e Mª Sol Vizoso Villares; Eladino Vizoso Expósito de primeira comunión, Mª Se Vizoso Villares e Isabel Vizoso Expósito.

                                  Emerita Vizoso Expósito.

Nicanor Rivera, José Luis e Eladino Vizoso Expósito; Moises Pardiño e Manuel Rivera. Equipo do barrio da Ponte que se enfrontado o da Vacariza.

        Enterro de Ricardo Vizoso Expósito, setembro do 1969.

Foto sacada a Valiña, na casa patrocial do apelido Vizoso. José Expósito (o Rei da Veiga), Manolo Regal e Tomás Camba (da Balsa).



Voda de Darío e Rosa, oito de abril do 1972.


Angelito Díaz, José Ramil Barro, Claudio Reigosa Darío Vizoso e Eduardo Barro.

Jesús Gil Ramil (Xil), María Villares Carballido, Elias Vizoso, Isabel da Cativa e Jesús Cabana Cabana.


Ano 1988, rapaces de Montouto comendo o polbo. Comezando pola esquerda: José Pardiño, Santiago Pardiño, Ängela Pardiño e Nieves. Pola dereita e o fondo: JaimePardiño, Amaro Pardiño, Manuel Rivera, Eladino Vizoso e José Luis Vizoso.
 
Día da festa de Montouto, domingo 10 de setembro do ano 2023, á esquerda Rafael Ramil (Rafael da Serra) e Adelino Pardiño Rego (Adelino de Salgueiro) á dereita na foto.
 
 


Ningún comentario:

Publicar un comentario