O sol esqueceunos onte sobre a area
Envolveunos o rumor suave do mar
O teu corpo deume calor
Tiña frío
E alí, na area
Entre os dous naceu este poema
Este pobre poema de amor
Para ti.
O meu froito, a miña flor
A miña historia de amor
As miñas caricias.
O meu humilde candil
A miña choiva de abril
A miña avaricia.
O meu anaco de pan
O meu vello refrán
O meu poeta.
A fe que perdín
O meu camiño
E a miña carreta.
O meu doce pracer
O meu soño de onte
A miña equipaxe.
O meu morno recuncho
A miña mellor canción
A miña paisaxe.
O meu manancial
O meu cañaveral
A miña riqueza.
A miña leña, o meu fogar
O meu teito, a miña lareira
A miña nobreza.
A miña fonte, a miña sede
O meu barco, a miña rede
E a area.
Onde te sentín
Onde che escribín
O meu poema.
Envolveunos o rumor suave do mar
O teu corpo deume calor
Tiña frío
E alí, na area
Entre os dous naceu este poema
Este pobre poema de amor
Para ti.
O meu froito, a miña flor
A miña historia de amor
As miñas caricias.
O meu humilde candil
A miña choiva de abril
A miña avaricia.
O meu anaco de pan
O meu vello refrán
O meu poeta.
A fe que perdín
O meu camiño
E a miña carreta.
O meu doce pracer
O meu soño de onte
A miña equipaxe.
O meu morno recuncho
A miña mellor canción
A miña paisaxe.
O meu manancial
O meu cañaveral
A miña riqueza.
A miña leña, o meu fogar
O meu teito, a miña lareira
A miña nobreza.
A miña fonte, a miña sede
O meu barco, a miña rede
E a area.
Onde te sentín
Onde che escribín
O meu poema.
Joan M. Serrat.
https://youtu.be/jEAv5Dfr3Uw